Na enkele weken van het prachtige zomerweer in ons eigen landje te hebben genoten, komt ook onze vakantie in zicht. Terwijl Nando nog de laatste paar dagen werkt, maak ik alles klaar voor onze vakantie naar Luxemburg. We gaan maar een week dus de afstand moest niet te groot zijn. Met de aanhanger achter de auto en de dak koffer vol gaan we met een goed humeur op pad. We hebben zelfs voor een camping gekozen waar we twee jaar eerder ook al geweest zijn. Dit in de eerste plaats omdat het een prima uitvalsbasis is voor onze tochtjes die we willen maken. De camping is schoon en dat vinden we zelf wel belangrijk. Even na de klok van half drie. Zetten we onze tent neer op de daarvoor bestemde plek. En ook nu weer staan de mensen ervan te kijken dat dit zo vlug gaat. De rest van de dag doe ik niks meer dan lekker met een boek voor de tent genieten. We hebben een “schaduwplek” en verhuizen dan ook regelmatig met onze stoelen richting de zon.
Deze vakantie is er één van wandelen maar ook relaxen. We maken geen dagtochten, maar vertrekken telkens later op de middag en zijn ook ruim voor het eten weer terug.
De eerste dag gaan we naar Vianden. Een stadje met een kasteel. Je kunt het kasteel vanaf diverse punten bekijken. Zowel van dichtbij als vanaf een grote afstand. Alles bij elkaar hebben we als we terug komen bij de auto toch een aardig eind gelopen.
Ook hebben we een locatie uitgezocht waar we ’s avonds kunnen staan om te gaan fotograferen. Het is namelijk het hoogtepunt van de Perseïden meteorenregen die elk jaar rond deze tijd plaats vind. Luxemburg is donker genoeg. Het kasteel is verlicht. Ik vang hier niet echt veel sterren en na verloop van tijd als de lucht helemaal bewolkt is besluiten we een andere plek op te zoeken. We gaan naar de burcht van Bourscheid. Met het silhouet van de burcht in de verte maak ik hier een paar mooie sterrenfoto’s waar ook de melkweg goed op te zien is. Het loopt al rond de klok van 3 als we ook achter de camping proberen nog wat vallende meteoren op de foto te krijgen. Dan is het toch echt tijd om ons bedje op te zoeken.
Hoewel we erg laat of beter gezegd vroeg ons bed in zijn gedoken sta ik de volgende dag toch redelijk op tijd weer naast mijn bed. Het heeft in de vroege ochtend geregend en alles ziet er fris uit. Na de lunch besluiten we het dorp zelf te bezoeken. Larochette, de plaats waar we verblijven hebben we de vorige keer eigenlijk niet echt bekeken. Dat doen we nu dus wel en je kunt een mooie wandeling maken met uitzicht op het kasteel.
Met de vermoeidheid van de vorige dag nog in de benen zijn we op tijd weer terug bij onze tent. Even lekker zwemmen en relaxen. Genieten van het zonnetje.
Het is al weer woensdag, en na de dag rustig te zijn begonnen en een lunchpakketje te hebben gemaakt rijden we naar Meyenbourg om van daaruit onze wandeling te beginnen. We parkeren bij een kerk met kerkhof en verder dan dat en een kasteel is daar niks te vinden. Als we tussen akkers en weiland lopen en daarna de weg oversteken, komen we weer in een prachtig stuk bos met leuke kloven als de Drachenlay en rotsformaties waarin ik natuurlijk weer gezichten zie. Onderweg nuttigen we onze lunch en tegen de klok van half 6 zijn we weer terug van een heerlijke wandeling.
De volgende ochtend begint al vroeg. Als ik met Bruc de camping afloop rond de klok van half 8 is het schitterend buiten. De mist hangt over het veld en over de bomen die dit veld omringt. Er staat nog een klein beetje mais. Na een vlug plasje van Bruc draai ik dus ook gelijk om om mijn camera te halen. Nando die ik daarvoor wakker moest maken volgt niet veel later. Als even later ook nog een waterig zonnetje door de mist komt, maakt dat het plaatje compleet.
Later dan gedacht ontbijten we. Maken we een lunchpakket en gaan we er weer vandoor. Nando heeft 2 jaar geleden een plek bezocht die ik nog niet had gezien en die toch wel heel erg de moeite waard is. De Kallektuffquell. Een klein basin boven op een heuvel waaruit het water over de rotsen naar beneden sijpelt. Het is een magische plek. We lunchen daar omdat we er zoals gewoonlijk bij fotografen er weer een tijdje blijven hangen.
We lopen nog een klein stukje verder door voor we omdraaien om ook nog even naar de Schiessentümpel te gaan. Helaas is hier het pad wegens instorting afgesloten. We wandelen dus over de gewone weg. Het is druk bij deze waterval welke de grootste van Luxemburg is. Erg groot is die niet echt maar wel leuk om hier ook weer even te gaan kijken.
De dag nadert al weer het einde als we uiteindelijk weer terug bij de auto komen en ik later op de camping nog lekker een duik in het zwembad neem.
De volgende dag, het is al weer vrijdag, neem ik mijn camera niet mee op onze wandeling. Gewoon een dagje wandelen zonder zware rugzak, zonder camera. De route die we lopen hadden we twee jaar geleden ook al eens gelopen dus ik dacht mijn camera wel “thuis” te kunnen laten. Soms heb ik stiekem toch nog wat foto’s met mijn mobiel gemaakt.
Op onze laatste dag maken we nog een lange wandeling. Vanuit Berdorf volgen we het Müllerthaltrail weer een eind. We hebben nog steeds prachtig weer. Als we op de route komen, vinden we een omleiding. We gaan toch even kijken en besluiten een stukje verder toch te proberen op de route te komen. Ik ben blij dat we dat gedaan hebben, want we bevinden ons op een prachtig pad. Terwijl we daar lopen vraag ik me af hoe prachtig er het uit zou zien als er weer water stroomt, want ook hier staat het droog. Maar toch is het enorm de moeite waard. Het boekje geeft al aan dat je goed moet kijken want met wat fantasie is er hier van alles te ontdekken. Tot mijn verrassing komen we als we door een kloof kruipen op een plek met een prachtig uitzicht. Verder op het pad is een uitkijkpunt “der Predigtstuhl”. Het is wel even schrikken want ook hier is een heel deel van de weg weggeslagen. Een beetje onderzoek op internet leert me dat in de nacht van 2 op 3 juni hevige regenbuien verantwoordelijk zijn voor alle afsluitingen die we onderweg zijn tegengekomen.
Op weg terug naar de auto brengen we ook nog even een bezoek aan het open luchttheater en de oude groeve voor molenstenen Holay.
En dan zit de vakantie er weer op. Inmiddels geroutineerd pakken we alles in en na een kleine 4 uur later rijden, rijden we onze oprit thuis al weer op. Rest ons nog om al de spullen weer op zijn plek te leggen en wat was te draaien want de volgende morgen gaat het “normale” leventje weer beginnen.
Wil je de rest van de foto’s zien, klik dan even op onderstaande foto
Een reactie op mijn blog word altijd gewaardeerd.
Pingback: Weekje Duitsland – Fotografie door Hetwie
Prachtige streek waar jullie geweest zijn, ook de foto’s zijn de moeite waard. Met, voor mij, als topper die mistfoto!
Dank je Nelleke, was inderdaad een mooie ochtend
Geweldige vakantie weer geweest Hetwie, en schitterende foto’s gemaakt.
Al vind ik Nando wel op een gevaarlijke uitkijkpost staan kijken.