Zeevonk in Katwijk

De zeevonk is een relatief grote eencellige pantserwier. Hij ziet eruit als een doorzichtig ballonnetje met een staart aan de achterkant. De luminescente reactie wordt veroorzaakt door het pigment luciferine en het enzym luciferase wanneer deze in aanraking komen met zuurstof. Dit alles om vijanden af te schrikken.  Door de hoge temperatuur in ondiep water komen ze op dit moment talrijk voor aan onze kust
Het verhaal achter de zeevonk is wel interessant, maar nog mooier is het om met eigen ogen te ervaren.
Vorig jaar stonden we ook al een keer op het punt om dit fenomeen met eigen ogen te gaan aanschouwen. Waarom het toen niet is doorgegaan weet ik niet meer precies, maar nu hebben we de kans waargenomen het met eigen ogen te gaan bekijken.

De zon staat al laag aan de hemel als we tegen de klok van negen arriveren. We zien diverse mensen het strand verlaten om na een dag in de zon huiswaarts te keren. voor ons begint het hier pas. We strijken neer op het strand, vlak bij de kustlijn. Om de zeevonk te zien moeten we nog een paar uur wachten. Er zijn wel wat wolken en die maken de lucht interessant.

De zon staat al laag aan de horizon als we arriveren.

Ondertussen spelen we met Bruc die zich uitstekend vermaakt. Als de zon onder is besluiten we om de spullen die we niet nodig hebben naar de auto te brengen en naar het Buitenwatering kanaal te lopen. In de verte zagen we eerder al een hoop mensen staan. Het vuurwerk wat we daar zien verklaard het grote aantal. Sommige blijven voor de zeevonk.
Al vrij snel zien we het verschijnen. Er zijn al wat mensen in het water en het duurt dan ook niet zo heel lang of ik lig er ook in.

Het is een rare ervaring, met elke slag die ik maak licht het water op. Als ik even boven het water uitkom blijven er heel even blauwe spikkeltjes op mijn huid achter. Bruc staat aan de kant en kijkt toe, terwijl Nando foto’s maakt.

Veel mensen proberen het met hun mobieltje vast te leggen en hoewel het heel fel is, gaat dat toch wat minder makkelijk. Het water is heerlijk van temperatuur en hoewel de zeevonk door afscheiding van ammoniak huid irritaties zou kunnen opleveren laat ik me daardoor niet afschrikken ik zwem nog lekker even door. De buiten temperatuur daalt en als ik uit het water kom, ben ik blij dat ik mijn vest aan kan doen. We maken op diverse plekken langs het strand nog wat foto’s.

Elke keer klinkt het uit zowel Nando’s als mijn mond dit is de laatste.
De klok geeft al half 2 aan als we weer bij de auto arriveren. Als we twee uur later de oprit weer oprijden en ik toch voor de zekerheid maar even een goede douche neem is het al weer 4 uur in de ochtend. Maar ach het is zondag en we mogen uitslapen en kunnen we in ieder geval weer terug kijken op een prachtige avond/ nacht