Workshop in de Tarn

Op 7 mei was het dan zo ver. De eerste workshop in de Tarn. Hoewel goed voorbereid, was het toch precies een jaar geleden dat we bij Rob en Corine waren om locaties te zoeken voor de workshop. Dan is het toch altijd weer even spannend. Nando zou Nando niet zijn als hij van tevoren niet alles precies uitgeplozen had. Omdat de afstand 200 km verder is dan onze vorige locatie hadden we besloten een tussenstop te maken. We konden lekker doorrijden en toen we bij ons hotel waren, begon het nog geen 10 minuten later te onweren en te regenen. De weg stond volledig blank, maar gelukkig zaten wij droog binnen.

Na het ontbijt hoefden we nog maar 400 km te rijden wat ons de mogelijkheid gaf nog snel een locatie te bezoeken.
Onze verblijfplek Atelier les Landes, een voormalige wijnboerderij en in bezit van Paulien, was helemaal in gereedheid gebracht. Grappig dat het meteen als thuis voelt zelfs al waren we er alleen nog maar voor een kort bezoek geweest. Ik geloof dat zowel Rob als Corine hier debet aan zijn. Als ik binnen loop komen de heerlijke geuren uit de keuken me al tegenmoet. Ook voor onze gastgevers was het weer even geleden dat zij voor zo’n grote groep gekookt hadden.
Er waren al wat deelnemers gearriveerd en terwijl we moesten wachten op de rest, heb ik lekker een duik genomen in het zwembad ( was ook de enige keer bleek later ivm met het weer)

Als iedereen er is opent Nando de week met een welkomstwoord en houden we een voorstelrondje waarna we vlug aan tafel kunnen, en tot de ontdekking komen dat Rob en Corine hun kookkunsten nog niet verleerd zijn. Na de lange reis en met het ook op een vol programma, duiken we eigenlijk allemaal redelijk op tijd het bed in. Maar niet voordat we eerst nog even de prachtige zonsondergang vanaf de oude wijnboerderij hebben vastgelegd. Die hebben ze in ieder geval al meegepikt.

De volgende ochtend start al vroeg. De weersvoorspelling is zo dat we deze zonsopkomst niet aan ons voorbij kunnen laten gaan. We bezoeken een wijnveld met hierin een Pigeonnier, oftewel een duiventoren waar de mest werd verzameld voor de bemesting van de wijnvelden. We boffen met deze prachtige ochtend. Als de zon eenmaal op is gaan we terug naar “huis” zoals ik de plek waar we op dat moment verblijven steevast noem. Hier is de tafel gedekt voor ons ontbijt.
Zoals altijd beginnen we de eerste dag rustig aan. De grote tuin en omliggende wijnvelden lenen zich uitstekend voor het doel om zaken zoals, brandpuntsafstand, scherpte diepte en compositie te bespreken. Ik zeg altijd gekscherend dat ik van het timemanagement ben en moet er rond het middaguur op attenderen dat de lunch klaar staat.

Na de lunch gaan we op pad. We carpoolen en de stemming zit er al gelijk in. De eerste locatie die we bezoeken levert al meteen een bewondering op. Als Nando klaar is met zijn uitleg gaan we de grot in. Zowel Nando en ik blijven in de buurt van de deelnemers zodat we waar nodig is kunnen helpen.
De tijd vliegt als je lol hebt en na een poos, moeten we echt al weer naar de volgende plek. Nu staat Cordes sur Ciel op het programma. Een bastide dorp, met leuke steile straatjes en kleine winkeltjes. Terwijl sommige lekker rustig aan straat voor straat bekijken, zijn andere wat eerder klaar en drinken gezellig wat op het terrasje. Dan is ook hier de tijd weer aangebroken om de wandeling terug naar de auto te maken. Want thuis wacht ons weer een heerlijke maaltijd. Na het eten komen langzaam de laptop te voorschijn en onder het genot van een drankje worden onderling al wat foto’s van die dag bekeken.

Op dinsdag trekken we er na het ontbijt weer op uit. De lunch gaat mee. Als eerste bezoeken we een riviertje met wat watervalletjes. Het is best wel een wandeling en als we teruglopen naar de auto slaat het weer om en het lijkt erop dat het de rest van de dag blijft regenen. Omdat we niet echt in de stromende regen willen blijven, besluiten we terug te gaan naar huis en daar onze lunch te nuttigen. Waar we gisteren nog lekker buiten konden eten, zitten we vandaag binnen. We besluiten het programma om te gooien en snel is er een beamer geplaatst en geeft Nando een uitleg over lightroom. De middag is heerlijk gevuld en sommige van de deelnemers schrijven driftig mee.
De zon breekt door als we later die middag een bezoek brengen aan de buurman. We hebben een wijnproeverij op een biologische wijn boerderij. Ook de keuken is flexibel en we eten gewoon iets later dan gepland.

De woensdagochtend starten we de ochtend rondom een wijnhuis museum. De tuin is open, het museum wordt verbouwd. Rondom het gebouw is genoeg om vast te leggen. Het is voor de deelnemers zoeken naar lijnen en maken van composities. Tijdens een piepklein buitje schuilen we even in het gebouw. De tijd gaat snel en thuis wacht ons een heerlijke warme maaltijd die we in alle rust nuttigen.

Na het eten gaan we weer op pad. Als ik nog iets wil pakken uit de gite zie ik dat er mannen bezig zijn op het wijnveld. Ik kan het natuurlijk niet laten dit vast te leggen. Op de planning staat een ruïne waar we heerlijk wat tijd doorbrengen en we ook onze meegebrachte maaltijd nuttigen. We zijn weer voorzien van heerlijk belegde broodjes. De stemming zit er goed in. We rijden verder naar een plek waar we een prachtig uitzicht hebben over de wijnvelden. Hier fotograferen we even totdat het tijd wordt om verder te gaan. We willen op tijd zijn voor een zonsondergang bij de rode duinen van Mareval. Ondanks dat deze zonsondergang waarop we gehoopt hadden uitblijft, blijft het een mooi gebied waarbij iedereen geloof ik wel wat mooie foto’s heeft kunnen maken. Ook hier is het zoeken naar lijnen en compositie. Het is al wat later op de avond als we weer thuis komen en we onder het genot van een drankje nog even de dag doornemen. Zoals we gewend zijn wacht Rob als een echte gastheer op ons en sluiten we samen de deuren als iedereen vermoeid zijn bed op zoekt.

Op donderdag ochtend vertrekken we na het ontbijt. Het wordt een bastide dagje. De groep blijft mooi bij elkaar en na een bezoek aan Puycelsi lunchen we op een picknickplek onder de muren van Bruniquel waarna we het stadje Penne bezichtigen. We hebben eigenlijk aldoor geluk met het weer. Hoewel de temperatuur ook vandaag weer onder de normale waarden blijft, is het gelukkig droog en zon en wolken wisselen elkaar af. Op tijd keren we huiswaarts, waar er voor het eten nog even tijd voor ons zelf is. Zoals wij gewend zijn komen al snel de laptops op tafel voor het bekijken en bewerken van foto’s. De opdracht ligt er voor iedereen om een drietal foto’s uit te zoeken. Als dan niet de mooiste of misschien juist wel de moeilijkste om deze de volgende dag te bespreken met zijn allen. Wat is er goed of wat zou je beter anders hebben kunnen doen.
De avond na het eten wat weer met liefde is bereid is relaxed. Maar ook deze staat vrijwel geheel in het teken van fotografie.

Naar het weer kijkend besluiten we op vrijdagochtend de fotobespreking na het ontbijt te houden. Iedereen is enthousiast en heeft dan ook de benodigde foto’s ingeleverd. Soms moet ik even de boel versnellen omdat we anders in tijdnood komen. Maar mooi is het om te zien hoe de deelnemers een aantal prachtige foto’s ingeleverd hebben. Het grootste doel van deze opdracht is toch wel het leermoment. De ochtend is voorbij gevlogen en na de lunch vertrekken we naar Albi. De grootste stad van deze regio. Helaas begint het te miezeren, maar in Albi staat een prachtige grote Kathedraal. Het is de grootste bakstenen kathedraal van de wereld. We besluiten dus naar binnen te gaan om daar te fotograferen. We spreken een tijd af waar en hoe laat we elkaar weer treffen. Voordat we weer terug naar huis rijden, sluiten we de middag af in een koffiehuis waar één van onze deelnemers, die overigens in de omgeving woont, regelmatig komt.
Het is voor Nando en mij een beetje een traditie geworden dat Rob en Corine, die de hele week voor ons gezorgd hebben aansluiten bij de maaltijd. Ook Pauline de eigenaresse en zelf ook fotografe sluit zich bij ons aan. Ook de laatste warme maaltijd van deze week is weer top. En hiermee sluiten we eigenlijk zo’n beetje de avond omdat er morgen voor de meeste van ons weer een lange rit op zit.

Nadat we van iedereen afscheid hebben genomen, vertrekken ook wij weer richting huis. Weer lekker naar onze Bruc toe die het ook deze week weer goed naar zijn zin heeft gehad bij zijn vriendje Benji op ons vaste oppas adres.

Via onze whatsapp groep komen langzaam weer de berichtjes binnen dat mensen weer veilig thuis zijn en ook de komende dagen komen in diezelfde groep en op fb foto’s van de deelnemers binnen. Het is fijn om te zien dat iedereen genoten heeft en er leerdoelen zijn bereikt.
Wij kijken ondertussen al weer vooruit naar de volgende masterclass in de Tarn in Oktober.

Kijk ook mijn filmpje op you tube.