Weekendje Normandië

Vorige week vroeg Nando of ik het komende weekend wat te doen had. Toen mijn antwoord daarop “nee” luidde zei die spontaan. “Mooi, dan ga ik iets boeken”. En natuurlijk heeft hij het voor mij geheim kunnen houden totdat we ver in de richting van Normandië kwamen.

Voordat we naar het plaatsje Saint Léonard rijden waar ons geboekte vakantiehuisje staat rijden we eerst naar een mooi uitkijkpunt op Cap Fagnet. Je hebt hier uitzicht op Fécamp en we picknicken eerst op deze prachtige lokatie. Als we heerlijk rustig gelunched hebben pakken we onze camera en maken een heerlijke wandeling over de kaap. Niet al te lang, want we hebben om drie uur afgesproken bij ons vakantie adres.

Als we ons gesetteld hebben in ons huisje en even een bakkie koffie en thee hebben gedronken gaan we onderweg naar Étretat. Een stadje aan de kust met een boulevard en uitzicht op Falaise d’Aval. Een prachtige rotspunt in het water. Door zijn vorm wordt het ook wel de olifant genoemd. Het “strand” bestaat uit grijze stenen die de kust beschermd tegen de golfslag. Na wat foto’s te hebben gemaakt vanaf dit strand. Maken we de de klim naar de kapel Notre Dame de la Garde die boven op een klif ligt. Het is een pad dat bestaat uit trappen dus goed te doen. De kapel zelf is gesloten maar het uitzicht en de prachtige zonsondergang maken alles goed. Het is al weer vrij donker voordat we terug gaan naar ons huisje waar we lekker van onze maaltijd genieten. Na de reis en de lange avond kruip ik doodmoe mijn bedje in en val in een heerlijk diepe slaap.

Op zaterdag ochtend doen we lekker rustig aan. Na een wandeling met Bruc ontbijten we op ons gemak. Nadat ik mijn fotospullen heb klaar gezet ga ik nog even lekker lezen. laat in de ochtend rijden we opnieuw naar Étretat. Nadat we eerst even lekker langs de boulevard gewandeld, gefotografeerd en gelunched hebben lopen we naar boven.

Onderweg stoppen we op diverse plekken om foto’s te maken van het uitzicht. Net als wij geniet ook Bruc met volle teugen. Zelfs een vrouw maakt de opmerking “your dog looks happy”. Als we boven een eind gelopen hebben gaan we weer terug naar het strand.

Als we beneden zijn is het is ondertussen eb geworden. Door een tunnel kun je aan de andere kant van falaise d’Aval komen. Er is een ijzeren ladder en Nando gaat eerst.

Bruc kan niet mee de trap op, dus Nando neemt eerst een kijkje.

Het is niet mogelijk om met Bruc hier omhoog te gaan. Als ik even sta te kijken zie ik een oudere mevrouw via een ander pad naar beneden komen. Dit is voor Bruc en mij de mogelijkheid om ook een kijkje aan de andere kant te nemen. De tunnel is aardedonker, maar het strand aan de achterkant van de “olifant” maakt het de moeite waard. Ik heb al één keer natte voeten gehaald omdat het vloed werd, dus ik ga langzaamaan weer richting de tunnel. Er staat nog wel een bordje vooraan dat je daar veilig bent voor het hoge water. Maar een uur of 6 wachten tot het weer eb wordt vind ik echt geen optie.

We blijven op het strand totdat het water steeds meer ruimte inneemt en met het opkomende water trekken wij steeds verder terug. De zonsondergang is niet spectaculair en we zoeken lekker weer de warmte van ons huisje op.

Door het water uitgesleten kalksteen rotsen.

Het is al weer zondag in de late ochtend als we naar de haven van Fécamp rijden. We willen daar de vuurtorens fotograferen. Er is een mooie houten brug, maar helaas is die afgesloten. Via het keienstrand komen we wel dicht in de buurt. Het waait erg hard, maar gelukkig is het droog. Nadat we wat hebben gefotografeerd en met Bruc gespeeld rijden we terug naar ons logeeradres. Het is ondertussen gaan regen. Binnen is het lekker en onder het genot van een warme chocomelk kijk ik alvast naar mijn foto’s.

We hebben het plan opgevat om in de late middag nog een keer te kijken of we een mooie zonsondergang zien.
Het licht in de late middag is erg mooi. Meer mensen wachten op een mooie zonsondergang. Helaas gooit de bewolking roet in het eten en als het schemerig wordt gaan we lekker terug naar ons huisje.

Het is al weer de laatste avond. Morgen is weer een dag van opruimen en reizen. Zelfs zo’n lang weekend is veel te snel voorbij.
De terugrit verloopt zonder oponthoud en tegen etenstijd zijn we thuis. We hebben zeker genoten van een mooi maar kort reisje.

4 gedachten over “Weekendje Normandië”

  1. Pingback: In quarantaine – Fotografie door Hetwie

  2. Weer ’n mooi verslag van ’n heerlijk weekend Hetwie, benieuwd naar het adres van jullie huisje.
    Mooie foto’s laat je voorbij komen. Bedankt voor het genieten.

  3. Wat zijn jullie een op mooie plek geweest.
    Leuk om jouw verhaal te lezen en foto’s te zien.
    Altijd genieten van zulke weekends…..

Geef een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.