Al diverse jaren was er een plan om het wijkpark in onze wijk te vernieuwen. Een wijkpark met een hele grote vijver en verder heel veel gras. Er is nog een pad omrand door bomen waar heel vroeger de tram door reed. De gemeente deed niet heel veel aan onderhoud waardoor het park eigenlijk wel steeds verder verloederde. Afgelopen jaar werd er een budget vrijgemaakt om ons wijkpark eens flink aan te pakken. De stemmen die opgingen van de bewoners, inclusief mezelf was dat ze beter iets aan onderhoud konden doen en dat er toezicht moest komen. Ons hele grote hondenveld moest verdwijnen en daar hadden we natuurlijk wel moeite mee. Als compromis kregen we een mooie nieuwe plek aangeboden en konden mensen voordat het plan definitief werd nog op of aanmerkingen maken.
Nu liep ik al regelmatig met mijn camera door het park wat bij ons meteen om de hoek ligt. Er was genoeg te zien. De reiger, ijsvogel en de aalscholver waren regelmatig bij de vijver te vinden en het steenuiltje zit ook in de buurt. Maar de grote vernieuwing van het wijkpark was voor mij de aanleiding om er project van te maken en de hele ontwikkeling vrijwel dagelijks te volgen.
In het voorjaar van 2023 werd bijna heel het park ontdaan van de struiken. Een trieste aanblik en ook een groot gemis voor de diverse vogels die er normaal nestelden. Daarna gebeurde er vele maanden niks totdat men in oktober begon met het baggeren van de vijver en daar begint mijn fotoverhaal.
Allereerst start men met het schoonmaken van de vijver. Een heel karwei. Er komt een machine met vangarmen die het afval naar een kant duwt waar een graafmachine het eruit haalt. Verderop is een vak gemaakt waar men het slib en afval later kan verwerken. En wat voor troep wordt er uitgehaald! Fietsen, ijzer, plastic en zelfs een koelkast en stofzuiger komen boven water. De afval berg wordt steeds groter. Omdat men niet diep genoeg kan baggeren wordt een pomp aangesloten om een de vijver voor een deel leeg te pompen.
Ondertussen worden op de middenloop wadi’s aangelegd. Dit alles om regenwater op te vangen. Deze wadi’s moeten er voor zorgen dat het water niet te snel verdwijnt. Een deel van het regenwater moet er aan bijdragen het waterniveau van de vijver op peil te houden.
Na het baggeren starten ze met het opnieuw vorm geven van de vijver. Langzaamaan verdwijnt ons hondenveld. Het “eiland” waarvan we allemaal dachten die moet blijven wordt rondom uitgegraven. Het wateroppervlak richting het hondenveld wordt alsmaar groter. Overal in het park verdwijnt langzaam het gras. Het lijkt op dit moment op één grote zandbak. In december is men al een heel eind met het uitgraven van het oude hondenveld. De zogenaamde drasplassen. Ook langs de middenloop zijn ze er een heel eind mee gekomen. Eind december net voor de kerstdagen worden de eerste nieuwe bomen gepland. Daarna ligt het werk een hele poos stil. De eerste maanden van Januari zijn nat, heel erg nat.
Op 19 februari gaat men pas verder met de werkzaamheden in ons park. De drasplassen die zijn uitgegraven worden netjes gemaakt. De gaten die gegraven zijn worden met precisie afgerond en glad gestreken. De randen van de vijver worden opgehoogd zodat er natuurlijke oevers ontstaan. Het wateroppervlak wordt met de aansluiting op de drasplassen een heel stuk groter.
Eind februari komen de eerste nieuwe speeltoestellen. Voor alles is gekozen voor natuurlijke materialen. De eerste houten toren wordt geplaatst. Dit toestel komt tussen de bomen. Ook het begin van het tweede en derde speeltoestel is snel gemaakt. Op de eerste mooie dag wordt de eerste speelplek die dan al helemaal klaar is ook al flink gebruikt.
Tijdens de werkzaamheden is het duidelijk dat de watervogels zich niet al te zeer storen aan de werkzaamheden. De reiger blijft komen zelfs nadat of juist doordat steeds meer water weggepompt is.
Eind maart gebeurd er van alles, slib wordt verwerkt, er wordt weer verder gegaan met het planten van nieuwe planten en de eerste straat wordt opnieuw bestraat. Bij het opnieuw bestraten wordt het water aangesloten op een waterafvoer die het regenwater richting vijver of wadi moet voeren om dit water zo lang mogelijk vast te houden. Er worden goals geplaatst voor het nieuwe voetbalveldje wat er komt.
Ook in april is men nog druk bezig in het park. Op diverse plekken wordt druk gewerkt. De tweede speeltuin wordt afgewerkt. Ook in dit deel komen nieuwe bomen en planten en wordt er een kruidenrijk grasmengsel gezaaid. De tweede straat wordt ook opnieuw bestraat en aangesloten op een andere hemelwaterafvoer. Ook maakt men een start met de aanleg van nieuwe voetpaden. Zowel langs de middenloop als in andere delen van het park. Voorheen liep je gewoon over het fietspad. Ook worden op sommige plekken de trottoirtegels vervangen door dezelfde grindpaden.
Als de paden zijn uitgegraven komen er twee lagen in. Eerst zand en daarna kleine steentjes. Ik was even bang dat het oude pad zijn charme zou verliezen, gelukkig valt dat allemaal wel mee. Helaas is er ook in deze periode weer veel wateroverlast. Het weer zit het hele project eigenlijk niet mee. Bij het voetbalveld wordt een laag afgegraven om een harde bodem eronder te leggen. Een dag later staat deze ook weer helemaal blank. Dus moet er weer afgepompt worden voordat men hier verder kan. Ook het nieuwe hondenveld is ondertussen ingezaaid. Deze maand komen er op diverse plekken voorjaarsbloemen tevoorschijn. Dat ze bloembollen gezet hebben, had ik even gemist. Het ziet er wel meteen een stuk gezelliger uit.
Het is al weer Juni. Er worden banken geplaatst. Het voetbalveld krijgt zijn kunstgras en op het hondenveld groeit al duidelijk al wat gras. Een deel van onze eigen straat wordt ook opnieuw bestraat. Er komen afwatergoten in en de oude stenen worden hergebruikt. Bij de scouting wordt gestart met de aanleg van een rotonde voor halen en brengen van de kinderen. De kinderopvang die er zat is gesloten dus de urgentie van deze rotonde is er eigenlijk niet meer zo, maar het stond al ingepland.
In juli is ook de zomervakantie. Er wordt een knuppelbruggetje over de drasplassen aangelegd. De paaltjes zelf worden er tijdens onze vakantie erop gelegd en ik krijg al diverse berichtjes door dat die niet echt veilig zijn. Ook wordt er verder gegaan met de rotonde. Veel meer wordt er deze maand niet gedaan.
Hoewel de opening in zicht komt wordt er niet meer erg hard gewerkt in het park. Eindelijk is het gras goed genoeg gegroeid voor het hondenveld dat er een hek omheen kan. Zowel Bruc en ik houden alles nauwlettend in de gaten. Poorten komen op een andere plek dan gepland, vanwege de kastanjebomen en een plek die bij regen blank komt te staan. Wat bankjes worden dieper in de grond gezet omdat ze te hoog geplaatst waren. Oude banken worden verwijderd en ook de resterende nieuwe banken worden geplaatst. Er worden door heel het park prullenbakken gezet. Ook de rotonde bij de scouting i zover klaar. De waterstand in de vijver is erg laag waardoor ook de drasplassen zo droog staan zodat het geheel er naar mijn mening erg somber uitziet. Door het warme weer wordt ook de waterkwaliteit er niet echt beter op.
Dan gebeurt er helemaal niks meer. Tot een week voor de opening nog wat tuintjes worden aangeharkt en wat rommel wordt opgeruimd. Op 14 september is het dan zover. De hele wijk is uitgenodigd en wethouder Arno Bonte komt het park openen. In samenwerking met de scouting die dan ook hun “overvliegen” vieren. Bij het overvliegen gaan zowel kinderen als begeleiders over naar een hogere groep. Het is een zonnige dag. De scouting heeft een hoge opkomst, voor de rest komen er niet veel mensen op af. De wethouder heeft grootse woorden.
Helaas gebeurt er na de opening niets meer. Het gras met onkruid staat een meter hoog. Op diverse plekken staan paden blank en het voetbalveld lijkt omringt door water. De aansluiting naar het kanaal die er zou komen en de waterspeelplek is ook nog niet gerealiseerd en of die en wanneer die gaan komen blijft voor mij nog een grote vraag. De speeltuinen en het voetbalveld zijn een succes en kan het de vogels niets schelen hoe het park er nu bij ligt. De aalscholver, reiger, oeverloper, ganzen en de ijsvogel vinden hun plek wel en dat is voor mij als vogelliefhebber natuurlijk wel leuk. Gelukkig kan ik dus ook wel genieten van wat er wel is bijvoorbeeld op een mistige ochtend als ik weer eens met Bruc buiten ben.
Het waterniveau is inmiddels mooi op peil. De natuur heeft ook tijd nodig om zich te herstellen, maar het blijft een park en hopen wij er als omwonende natuurlijk op dat er dit keer wel onderhoud gaat komen, anders hadden ze het voor velen mogen laten zoals het was.