Uitwaaien aan de Opaalkust

Omdat ons verblijf aan de Opaalkust vorig jaar met de jaarwisseling zo goed is bevallen, https://hetwie.nl/index.php/2022/01/16/oud-en-nieuw-in-frankrijk/ en het vooral voor Bruc een stuk stressvrijer is, hadden we al snel zo iets dat doen we dit jaar weer. Dus al vrij vroeg hadden we een plek geboekt om ook deze jaarwisseling in Frankrijk te vieren. Het vuurwerk of bommengooien begon in onze wijk al vroeg dit jaar. Dus het was een heerlijk vooruitzicht om de jaarwisseling hier niet mee te hoeven maken.
Onze vakanties zijn meestal korte ‘breaks’ zo ook dit verblijf in het plaatsje Wimereux.

Nando had een leuk appartement geboekt waarvan ik, tijdens onze eerdere verblijven in deze omgeving, dacht dat is een leuke plek. We werden door de eigenaresse vriendelijk ontvangen en ook aan de kerstversiering was gedacht.

De weersverwachting was niet heel erg hoopgevend, maar we hebben goede regenkleding en zijn niet zo snel uit het veld te slaan. Dus we waren op ons verblijf voorbereid. We hadden locaties in gedachten, wandelingen die we graag wilden doen, dingen die we wilden zien. Helaas liep het net even anders. Vijf kilometer voor onze verblijfplek geeft onze auto een motorstoring aan. Met weinig vermogen en gelukkig bergaf bereiken we toch onze bestemming. Je snapt natuurlijk wel dat een kapotte auto twee dagen voor oudjaar een probleem op kan leveren. Na wat telefoontjes naar de verzekering met de belofte dat we terug gebeld zullen worden hebben we zoiets van “dit gaat onze vakantie niet verpesten”. Nadat we onze koffers en spullen hebben uitgepakt gaan we lekker naar het water. De afstand is een kleine 10 minuten lopen en het is in ieder geval droog.
Het is vloed waardoor we alleen over de boulevard kunnen lopen maar de sfeer is geweldig. De golven beuken tegen de kade en de lucht kleurt roze als de zon onder is. Als het donker wordt gaan we terug naar onze gezellige logies.

De volgende dag is er één van regen en wind. We gaan als het eb is met Bruc het strand op. Wij ingepakt in onze regenkleding en de camera blijft binnen. Het is heerlijk om met deze omstandigheden op het strand met Bruc te dollen. Als we moe worden keren we terug naar ons appartement.

Op oudjaars dag wordt het in de middag droog. Na de lunch hebben we het plan opgevat om naar Boulogne sur Mer te lopen. Helaas kan dat alleen boven over de kliffen. De waterstand is nog niet zo hoog, maar als we over het strand lopen lopen we het risico ingesloten te raken, omdat we op deze route langs het klif af nergens meer naar boven kunnen. Het wordt een heerlijke wandeling en we boffen echt met het weer. Wel staat er een flinke wind. Op het strand van Boulogne is dit heel goed te zien. Eigenlijk hadden we nog wel langer willen blijven, maar het begint al aardig te schemeren. Het is dan ook donker als we bij het appartement terug komen. We genieten hier van een heerlijk vuurwerkvrije jaarwisseling. Helaas kunnen we dit jaar niet naar buiten om middernacht omdat de regen met bakken uit de lucht komt.

Op nieuwjaarsdag beginnen we heerlijk rustig. Rond de klok van tien is het droog en we gaan weer lekker naar buiten. Bruc weet niet hoe snel hij aan het stand moet komen. Hij trekt aan de riem om die richting op te gaan. Het is eb, en omdat we nog steeds geen vervangend vervoer hebben en dus genoodzaakt zijn in de buurt te blijven, wandelen we weer over het strand. We lopen nu in de tegenovergestelde richting van gisteren. We zijn hier natuurlijk bekend omdat we ook de masterclasses lange sluitertijden vanaf deze locatie houden. Maar we zijn vanaf deze strandopgang echter nog nooit veel verder deze richting op gelopen en het is leuk dit nu wel te doen. Kunnen we meteen kijken of we nog iets interessants ontdekken. Ook hier zijn de restanten van bunkers uit de tweede wereld oorlog te zien. Omdat de kliffen langzaam afbrokkelen zijn ook hier bunkers naar beneden gestort en liggen deze als stille getuigen onder aan de klif. Ook vinden we plekken waar duidelijk fossielen hebben gelegen. Omdat we al op tijd weggegaan zijn, hebben we de lunch meegenomen. Onze eerste picknick van het nieuwe jaar is dus een een feit. Voor Bruc hebben we natuurlijk ook water en iets lekkers mee alhoewel hij zich liever bezig houd met de aangespoelde takken tussen de stenen. Als we het strand van Ambleteuse in de verte in zicht krijgen, lopen we rekening houdend met het kerend tij weer terug naar de boulevard van Wimereux en van daaruit weer naar ons appartement en is de eerste dag van 2023 al weer zo goed als voorbij.

Na flink wat regenbuien in de nacht en ochtend lijkt het op te klaren en gaan we, nadat we hebben gegeten, weer lekker met onze Bruc het strand op. We willen nog een keer richting Boulogne lopen, maar dan over het strand. Wat de getijde betreft moet dit nu wel lukken. Als we op het strand komen zien we een prachtige regenboog boven Wimereux, prachtige reflecties van de wolken in het water en een enorme regenbui in de richting die wij willen lopen. Het laat zich raden dat niet veel later wij in die regenbui lopen. Kletsnat reist even de vraag wat we zullen doen. Omdraaien en terug naar “huis” of doorlopen. Het zonnetje schijnt inmiddels weer. We kiezen voor het laatste. Met de wind en en het zonnetje zijn we ook zo weer droog. We krijgen er ook geen spijt van. Van een oudere meneer krijg ik nog een fossiel cadeau. We lopen door tot het fort de la Pointe de la Crèche. Dit zijn de overblijfselen van het fort wat door Napoleon werd gebouwd voor de bescherming van Boulogne sur Mer. Terwijl het water nog steeds zakt brengen we hier een tijdje door. Dan wordt het toch echt tijd om weer terug te gaan omdat de dagen kort zijn rond deze tijd van het jaar. Eigenlijk hadden we nog wat langer willen blijven.
Eenmaal terug op het strand bij Wimereux wacht ons nog een mooie zonsondergang. Het is dan ook weer tegen de klok van half 6 dat we “thuis” zijn en een lekkere maaltijd gaat er dan ook wel in.

Dan is het alweer de dag van mijn verjaardag. We zijn deze dag vooral bezig om een auto te regelen. Het lijkt erop dat onze Auto niet gemaakt kan worden voordat we weer naar huis gaan. Het weer is ook niet al te best en een dagje niks is ook wel fijn. We gaan alleen even naar buiten om met Bruc te spelen. Rond de klok van 4 moet Nando in Calais een huurauto op gaan halen.

Voordat we naar Frankrijk gingen had ik op internet gevonden dat er bij het plaatsje Berck een zeehonden kolonie is. Ik had ook gelezen dat de grijze zeehond deze tijd van het jaar jongen. Nu we eindelijk weer beschikken over een auto kunnen we er ook naartoe. Het is al weer de laatste volle dag van de vakantie. Tijdens de rit van zo’n kleine 50 km regent het nog flink. Maar we laten ons niet weerhouden. Met de regenpakken aan lopen we langs de duinen van Berck. Het is er erg rustig. Al gauw wordt het droog en kunnen de regenbroeken gelukkig uit. We zien de zeehonden al snel liggen. Op een grotere afstand dat wel. Grappig is het om te zien hoe Bruc de boel in de gaten houdt. Met zijn neus in de wind. Als we terug lopen naar de auto zien we steeds meer mensen. Waar we eerst alleen op de parkeer plaatst stonden, staat deze nu bijna helemaal vol. Met een grote glimlach keren we weer naar Wimereux terug.

Dan zit onze vakantieweek er weer op. Met de huurauto keren we weer terug huis. Van alle plannen die we van tevoren gemaakt hebben is niets gekomen. Maar als niet alles gaat zoals gepland, moet je er gewoon iets anders van maken en niet bij de pakken neer gaan zitten. Wij hebben ons in ieder geval weer goed vermaakt en het eigenlijke doel, een vuurwerkvrije jaarwisseling voor Bruc, hebben we ook bereikt.
Nagenietend door middel van foto’s en filmpjes kijk ik al weer uit naar onze volgende korte break.