Laat ik net als de nieuwsprogramma’s in deze maand eens terug kijken op 2016. Voor mij naar mijn foto’s dan. De erg mooie momenten die elkaar in een rap tempo opvolgden.
De vakantie naar De Lofoten in Noorwegen. Voor het eerst in het vliegtuig om op zoek te gaan naar het magische noorderlicht.
En of we het hebben gevonden. Samen met Nando heb ik de mooiste landschappen gezien tijdens onze autoritjes en wandelingen.
Hoe vaak ik hier niet even stil heb gestaan om om me heen te kijken. Ik weet het niet, maar er waren vele momenten.
Eenmaal terug is er niet veel tijd om de foto’s te bekijken. Een bezoekje aan havenhoofd en het Zwin volgen. De meeste plekken kiezen we uit zodat Bruc ook mee kan.
En dan een nieuwe tent. Deze moet meteen uitgetest worden. Een weekend in het Belgische. Heerlijk weer voorspelt maar wel een beetje koud. Met een nachttemperatuur van minus 2. Maar overdag heerlijk gewandeld door het Hertogenwald. ’s Morgens je tent uit en meteen in het bos staan. Wat is er nu leuker dan dat.
Ook de gebieden in de omgeving worden niet vergeten.
Ook in onze eigen omgeving is er genoeg te zien. Bijvoorbeeld moedereend met 15 kuikens waarvan er uiteindelijk 10 groot worden of een paar schoenen achteloos achter gelaten op de hoek van de straat door een schilder.
In mei is er een weekendje Frankrijk. Op ontdekking voor de fotoworkshop die gaat volgen in September. In twee dagen in rap tempo door een deel van de Auvergne op zoek naar mooie plekken. En we hebben ze gevonden.
Naast deze hebben we nog een hoop mooie plekken gezien. Omdat we weten dat we terug zullen komen en de tijd kort is, racen we van de ene plek naar de andere.
Omdat de mooie dingen niet altijd ver van je bed zijn, ga ik ook regelmatig met de camera de tuin of de wijk in.
Onze zomervakantie brengt ons naar een Camping in Luxemburg . We wandelen diverse delen van het Mullertaltrail. Ook Bruc geniet met volle teugen.
We bezoeken ook diverse kastelen en ruines en gelukkig is Bruc daar ook welkom.
Een week is zo voorbij. Zoveel moois gezien en nog zoveel niet gezien. Vaak denk ik hier wil ik nog eens terug, maar er is nog heel veel wat we zouden willen zien.
Van mijn buurmeisje kwam de vraag of ik wat foto’s wilde maken. Een heel andere soort fotografie, maar wel heel erg leuk om te doen.
Deze soort foto’s wil ik vaker gaan maken, ik weet nog niet hoe, maar dat komt nog wel. Ook ben ik helemaal blij met de foto van mijn vader die ook wel even voor de camera wilde poseren.
Voor dat we naar Frankrijk gaan pikken we een weekendje Zeeland mee. Het weer is prachtig en de tent is snel gepakt.
Bij Neeltje Jans houdt zich een groep zeehonden op. Ik heb hier zoveel foto’s gemaakt waarvan ik er thuis ook weer een hele hoop weg gegooid heb omdat het eigenlijk allemaal dezelfde waren. Maar het is zo mooi om ze gewoon in het wild te zien dat ik blijf knippen,.
Ons laatste weekend met de tent plannen we rondom de Perseiden sterren regen. We reizen af naar Friesland. Want daar is het nog donker. Nou ja donkerder dan in de rest van Nederland. We boffen met het weer, want het is helder. Een voorwaarde om de vallende sterren te kunnen zien.
We hebben gekozen voor een plek op een natuurcamping die tent in de wei heet. Heerlijk rustig uitzicht op een watertje. net buiten het hek van de kampeerplaats.
Ook hier eindigt de dag mooi met een prachtige zonsondergang.
Dan is het al weer September. Een week in bed and breakfast La Fougeraie. Met een groep van 8 een week fotograferen onder leiding van Nando. We hebben genoten van de omgeving, het heerlijke eten en de gezelligheid van de groep. Dit is voor herhaling vatbaar en de datum voor volgend jaar is dan ook al gepland.
In de vrije weekenden die hier na volgen bezoeken we nog een paar keer de ons bekende gebieden, Strabrecht, stippelberg, en de st. Jansberg. Ook maak ik nog wat foto’s in onze eigen wijk en natuurlijk van Bruc en zijn vriendinnetjes Jessy en Mexx.
Het laatste echte foto tripje gaan we naar Scheveningen waar natuurlijk ook de Pier en het Kurhaus in beeld gebracht moeten worden.
En ook hier heeft onze Bruc zich weer prima vermaakt.
Afgelopen weekend zijn we ’s morgens nog even vroeg op pad gegaan om de mist en de rijp vast te leggen. De Strabrechtse Heide was hier ons decor tijdens een prachtige ochtend die alle kleuren in zich had.
Zoals je kunt lezen was het een mooi jaar, met prachtige momenten en heel veel mooie plekken. Hopelijk word het volgend jaar weer net zo mooi. Er zijn al wel weer een paar dingen gepland. Van diverse “projectjes” heb ik het afgelopen jaar een blogje gemaakt en van andere uitstapjes zijn alleen wat foto’s op flickr. beland. Natuurlijk ben je altijd welkom om deze te bekijken. Ik hoop dat jullie door mijn foto’s een beetje met me mee kunnen genieten. Rest mij om jullie vanaf deze plek hele fijne kerstdagen en een gelukkig 2017 toe te wensen.
Een goed verslag en mooie foto’s
goed gedaan meisie
Dank je Pap