Eerder vertelde ik dat we niet zo vaak terug gaan naar een zelfde gebied en dat er nog veel nieuwe dingen te ontdekken zijn. Maar wat moet je als je denkt dat je op een plek nog niet “klaar” bent en er nog zoveel dingen te zien zijn? Inderdaad terug gaan dus.
Eind april, begin mei zijn we dus terug gegaan naar de Faeröer eilanden. Hoewel we er vorig jaar ook waren rijst toch even de vraag, wat neem ik mee. En dan niet in materialen, maar in kleding. Wat doet het weer? Omdat het erg onvoorspelbaar is, ga je van het slechtste uit, en neem je wat extra mee om je in laagjes te kunnen kleden. Een goede regenjas voor de aanwezige buien die ook zo maar weer ineens verdwijnen.
Met volle koffers arriveren we op het vliegveld op Vágar. Het is daar niet zo groot en nadat we de auto hebben opgehaald rijden we naar ons eerste logeeradres. Het is dezelfde plek als vorig jaar. We zijn de enige gasten en hebben het hele huis voor onszelf alleen. We hebben een ruwe planning gemaakt voor wat we willen gaan doen, maar na een gesprekje met de gastvrouw is die voor dag één al meteen omgegooid. Ze vertelt ons over een plek die echt de moeite waard is. Je moet er echter wel wat voor over hebben. De tocht is op een neer ruim 16 km. Maar eerst genieten we nog van een mooie avond in Bøur en bij de waterval van Gásadalur. Waar we ook eten in het nieuwe restaurant.


Onze gastvrouw vertelde dat we eerst een heel stuk moesten lopen. Er was volgens haar onderweg niet veel te zien. Eenmaal aan onze tocht begonnen, genieten we al van het prachtige landschap, de rust en het prachtige uitzicht wat we hebben. Soms lijkt het net alsof we niet verder kunnen zonder natte voeten te halen.


Het is zoeken naar de juiste weg, het is redelijk vlak en het einde lijkt in zicht hoewel het nog een heel eind lopen is. Eenmaal gearriveerd worden we dan ook getrakteerd op een geweldig uitzicht. Met mijn vieze schoenen over de rand genieten we van onze lunch om vervolgens weer aan de terugtocht te beginnen.







Na deze wandeling sluiten we onze dag af. Ik nog even heerlijk met een boek op de bank.
De volgende ochtend moet ik even iets eerder opstaan want het is 1 mei en Nando wordt 50. Ik heb vlaggetjes meegesmokkeld en die natuurlijk even boven de ontbijt tafel opgehangen.
Na de lange wandeling van gisteren doen we het vandaag even rustig aan. We rijden met de auto naar diverse plekken waar we genieten van mooie landschappen in plaatsen met bijzondere namen zoals Norðradalur en Kirkjubøur. Ook genieten we van de uitzichten bij Tórshaven. Hoewel het niet erg zonnig is is het wel droog. Als we terug rijden naar het gasthuis word het licht opeens nog prachtig en kunnen we het niet laten om dit prachtige fotomoment ook nog even mee te pakken.







Pingback: Faeröer (4) – Fotografie door Hetwie
Ik had al vele foto’s gezien, maar met het verslag erbij wordt het nog èchter.
Mooi verslag, mooie foto’s!
Op naar je volgende blog…
Prachtig verslag en mooie opnames daarbij.
Mooie beschrijving en prachtige foto’s van een intrigerende plek op deze aardbol