Op veel van onze wandelingen gaat Bruc mee. Eigenlijk vrijwel altijd. Het is leuk voor zowel ons als voor hem. Hij is een blije makkelijke hond met wie we overal kunnen komen.Het begint al met het pakken van onze fotospullen. Bruc loopt onrustig hen en weer van voordeur tot achterdeur alsof hij weet wat er gaat gebeuren. Uiteindelijk eindigt het steevast in piepen. O zo bang is ‘ie dat hij niet mee mag. In de auto, waar hij de achterbank voor zichzelf alleen heeft, gaat hij rustig liggen. De onrust slaat dan pas weer toe als we de auto parkeren en hij niet kan wachten tot hij er weer uit mag. 
De hele achterbank voor zichzelf
Vaak, als het kan, loopt hij los. Hij wijkt niet van onze zijde en verliest ons geen moment uit het oog. Als ik stop om een foto te maken of een lens te wisselen blijft hij geduldig wachten. Als we bij water zijn vermaakt hij zichzelf prima met een stok of een steen.
Baasje wat zie je?
Als ik tijdens het wandelen onrust bespeur gaat hij vast en loopt dan, met de flexriem aan de heupgordel, weer relaxed mee. 
Relaxed lopen aan de riem.
Tijdens de autoritjes in het buitenland willen we onderweg wel eens stoppen om “vlug” een plaatje te schieten. De achterklep gaat dan open en terwijl wij onze camera’s pakken kijkt Bruc zielig vanaf de achterbank toe. 
Zielig toekijken vanaf de achterbank hoe wij onze spullen pakken.
We zijn ondertussen al op heel veel plekken met hem geweest in zowel binnen als buitenland. En meestal gedraagt hij zich voorbeeldig.
Hohe Tauern in Oostenrijk.
Nu zul je ook wel snappen waarom ik zoveel leuke foto’s van Bruc kan maken. En je hebt er vast wel eens een stel voorbij zien komen. Maar…
Regelmatig komt het voor dat onze blije gup mijn foto verpest. Dan net op het moment dat ik wil knippen loopt hij door het beeld of jaagt hij net dat vogeltje weg wat ik op de foto wilde zetten. Soms gaat hij zomaar midden in mijn beeld zitten en vertikt hij het om op te staan.
Maar ach, dat zijn maar enkele kleine momentjes. Want zeg nu zelf zo’n leuke happy face vergeef je toch alles.
Leuk gedaan Hetwie en dat kind van je….., geef hem maar ’n knuffel van mij! Wat ’n ‘scheet’ is het en fotogeniek. Suk6 ermee.
groet marwil.