Zoals iedereen die mij kent weet, ben ik dol op de natuur. Op alles wat groeit en bloeit. Maar wat me wel heel erg fascineert en ik graag vast wil leggen zijn vogels. In alle soorten en maten. Nu het kouder wordt buiten en de bomen kaal zijn, zijn ook de vogeltjes beter te zien. De vogel waar ik het meest blij van wordt om die op te foto te krijgen is de ijsvogel. Met zijn prachtige kleuren. Je moet, zoals bij alle kleine vogels, vaak snel zijn anders vliegen ze er alweer vandoor. Hij zit niet in onze eigen achtertuin dus dat is ook al wat moeilijker.
Nu weet ik dat er vlak bij ons wel vaker ijsvogels zitten en ik heb ze ook al wel eens gefotografeerd maar als ik er dan weer één zie maak ik toch weet een sprongetje.
Gisteren op de dagelijkse wandeling met de honden viel mijn oog weer op zo’n mooi klein beestje. Natuurlijk had ik mijn camera niet bij. (Je loopt tenslotte niet de hele dag met twee kilo te leuren en in de ochtend toen ik hem wel bij had, zag ik hem natuurlijk niet.)Dus toen vlug foto’s gemaakt met de mobiel van mijn kennis. Als je dan daarna de foto’s bekijkt is het een zoekplaatje. Mijn besluit stond al vast. “morgen ga ik terug om hem op de foto te zetten”.
’s Morgens krijg ik een berichtje van een buurtbewoner dat de ijsvogel al een paar dagen op die plek zit. Ik was toevallig al bezig mijn camera te pakken en ben vrij snel op weg gegaan om de vogel te “vangen”.
Als ik mijn fiets “geparkeerd heb valt mijn oog al snel op een torenvalk. Ik volg hem en kan een paar mooie foto’s van hem maken. Als hij echt op een voor mij prachtige plek zit roept een vrouw ineens keihard naar me “ben je vogels aan het spotten”. Ik geef haar een seintje van Sttt, maar mevrouw gaat nog even luidruchtig door dat ze niks ziet en de vogel is weer gevlogen.
Omdat het koud is komen er meer vogeltjes op zoek naar eten. Zo ook een roodborstje wat mooi op een paaltje voor me poseert.
Met al een paar mooie foto’s van de torenvalk die ondertussen een duif probeert te slaan en die van het roodborstje loop ik tevreden terug richting mijn fiets als ik dan opeens toch nog een ijsvogel zie. Een vrouwtje blijkt later want die hebben een oranje snavel. In eerste instantie zit de ijsvogel tegen het licht in. Na wat achtervolgingen en een kleine omweg heb ik haar ook in het mooie zonlicht. Als ze dan uiteindelijk wegvliegt denk ik “dank je vogeltje voor de mooie plaatjes”.
Als je hebt genoten van mijn foto’s vind ik het leuk als je reactie achter laat.
Meer foto’s van mij kun je zien op mijn flickr site
https://www.flickr.com/photos/hetwie-p/with/24505937835/