Afgelopen zaterdag gingen we na de lunch weer op pad. Het weerbericht zag er voor die middag niet zo heel erg goed uit. Voor de zekerheid had ik ook maar een poncho in de rugzak gegooid en omdat het best benauwd was ook twee flesjes water.
Het gebied waar we naar toe gaan is vlak bij huis. En toch hebben we daar nog niet echt vaak gewandeld. Er zijn ook diverse plekken waar Bruc het water in kan. Ook dat is een plus punt. Kan hij lekker afkoelen. Want wij vinden het belangrijk dat ook hij het naar zijn zin heeft.
Nadat Bruc eerst heeft gezwommen lopen we verder. Ons wandelen is niet flink doorstappen, maar heel veel stilstaan, rondkijken en fotograferen. Als we door de poort het gebied in gaan zien we al meteen een prachtige plek. vol met waterlelies. Hier “moeten” we dus al stoppen om een foto te maken.
We zijn een paar honderd meter verder en we zien in een ander watertje watervogels onder duiken. Van deze afstand zie ik niet wat het zijn. Gewapend met mijn telelens lopen we om de plas heen. Het zijn kuifeenden met jonkies. Altijd prachtig om te zien, maar ook het landschap zelf is zeer mooi.
We vervolgen ons pad en komen van de ene mooie plek in de andere. Wederom een mooi vennetje met waterlelies
De lucht blijft dreigend maar het is gelukkig nog steeds droog. We lopen dan ook gewoon verder. Ondertussen zijn we al aan de overkant van de recreatieplas aangekomen. We hebben echte Hollandse wolkenluchten.
Mijn oog valt op een hele strook kamille. Terwijl ik op de grond ga zitten om deze op de foto te zetten, duikt Bruc erachter in het water en als hij eruit komt gaat ie pontificaal in beeld zitten. Het levert we een leuk plaatje op en laat heb gewoon zitten waar die zit.
Als we bijna een rondje gelopen hebben, besluiten we ons pad niet te vervolgen maar gewoon terug te lopen om nog een keer van al dat moois te genieten. Op de plas vermaakt men zich ook prima. De ganzen zitten nog steeds in de wei en de wolken blijven aanwezig. Ook wilde ik nog een keer bij een bepaalde plek met lelies kijken en maak nu de foto die ik eerder niet maakte omdat ik dan van lens moest wisselen. Ook Bruc zoekt nog even de verkoeling op.
Als we bijna weer bij de poort komen glipt Bruc nog even onder een prikkeldraad door en kijkt ons verwachtingsvol aan of hij nog éénmaal in het water mag voordat we weer naar huis gaan. Helaas jongen. Misschien morgen weer.
Als we weer bij de auto komen zitten de poncho’s nog in de tas maar is het water op. Wij hadden weer een leuke middag. En dat zo dicht bij huis.
Een mooi gebied waar jullie wonen, leuk verslag met mooie foto’s.
mooie foto’s van Bruc….