Sprinkhaan

Onlangs heb ik van mijn vriendje een macro lens gekregen. Ik kon voor mijn gevoel nooit dicht bij genoeg komen met mijn lens.  Tijdens onze wandeling Door Landgoed De Utrecht kwam ik deze sprinkhaan tegen. Na een uitkijk op de voor mij duizeling wekkend hoge D’n Flaes toren (24meter) was ik blij dat ik weer met beide benen op de grond stond. Ik heb hoogtevrees, dus zo met mijn knieen op de grond voelde ik me toch veiliger Ik wilde eigenlijk een foto maken van het veenpluis wat er stond. Vanuit mijn ooghoek zag ik deze sprinkhaan. Hij bleef rustig zitten zodat ik mijn statief zo neer kon zetten om hem op de foto te krijgen. Ik ben nog flink aan het oefenen met fotografie. Dus dit was voor mij een mooie kans.