Lofoten 2017 (3)

Voordat we weg kunnen moeten we eerst de auto van sneeuw ontdoen.
Voordat we weg kunnen moeten we eerst de auto van sneeuw ontdoen.

Zo als ik al zei, zijn we op de weg “terug”. Deze tocht zal ook weer een paar dagen duren met nog enkele tussenstops. Onze volgende overnachting is weer in Mortsund. Maar voordat we daar zijn hebben we nog een hele tocht voor de boeg. Niet omdat we zo ver moeten rijden maar omdat er zoveel moois onderweg te zien is
Na een laatste blik op Reine vertrekken we naar Yttersand.

Laatste blik op Reine
Laatste blik op Reine

Onderweg  wil ik nog graag even de kabeljauw op de foto zetten die je hier overal langs de weg op rekken ziet hangen. De koppen en de lijven worden apart te drogen gehangen. Deze vissen zijn nog erg vers. Dus het ziet er wat luguber uit. De visvangst is op de Lofoten de grootste bedrijvigheid.

Kabeljauw aan droogrekken
Kabeljauw aan droogrekken

Ook vandaag is het weer erg wisselvallig. Het waait hard en overal om je heen zie je de sneeuw opstuiven. Het is regelmatig erg bewolkt en dat levert weer de mooiste beelden op. Het strand van Yttersand is verlaten. Het voelt heerlijk om daar zo te lopen en te mogen zijn. De wolken zijn soms zo dreigend dat ik af en toe de neiging heb te gaan schuilen in de auto.

uitzicht onderweg
uitzicht onderweg
Wolken boven Yttersand
Wolken boven Yttersand
Als het zonnetje zich even laat zien.
Als het zonnetje zich even laat zien.
De wolken komen en gaan. Het blijft een prachtig schouwspel.
De wolken komen en gaan. Het blijft een prachtig schouwspel.
stuifsneeuw op de bergen.
stuifsneeuw op de bergen.
soms zie je de huizen door de stuifsneeuw niet meer zien.
Soms kun je de huizen door de stuifsneeuw niet meer zien.

Als we wegrijden bij het strand van Yttersand zien we nog een houten “huis”  waarvan ik met stiekem af vraag of er nog iemand zou wonen. Ik vind het in ieder geval een erg fotogeniek gebouw.

Oud houten
Oud houten “huis”.

Via Bettesnes en Nusfjord komen we later in de middag weer aan in Mortsund waar we weer inchecken in onze rorbu. We krijgen dezelfde rorbu als 2 dagen eerder. Het is dus een fijn welkom. De mensen op de Lofoten zijn ook zeer vriendelijk.

Bevroren meer in Brettesnes.
Bevroren meer in Brettesnes.
Nusfjord
Nusfjord.

De volgende ochtend, we zitten dan al weer op onze achtste dag, rijden we rond. We overnachten nog een nachtje hier in Mortsund dus plannen we een rit in de “omgeving”.  De eerste stop is Stamsund. Hier stoppen we bij een prachtig fjord. Langs de kustlijn is het water bevroren het ijs is in stukjes gebroken, wat mooie plaatjes oplevert.

gebroken ijs.
gebroken ijs.
boothuisje in Stamsund
boothuisje in Stamsund

Het is vandaag mooi weer. Het is wel bewolkt maar het zonnetje schijnt. Via Valberg rijden we naar Nedredal. Ondanks de hevige sneeuwval van de afgelopen dagen en de kou is de weg goed begaanbaar. Hij wordt goed schoongehouden door de sneeuwschuivers die we met grote regelmaat tegen komen. Ook de bewoners zelf zijn druk bezig met sneeuwruimen. Soms lijken ze er zelfs een dagtaak aan te hebben.

off road.
off road.
Vikjorden
Vikjorden

Ook komen we langs Vikjorden. Weer zo’n kleine nederzetting met een enorm prachtige natuur. Er liggen diverse huisjes aan het water. Soms vraag ik me dan af hoe het zou moeten zijn hier te wonen. Weg van alle gemakken die onze woonplaats biedt.

In de verte kleine huizen aan de voet van de berg.
In de verte kleine huizen aan de voet van de berg.

We maken een omweg via Rekdalen en net als ik weer in de auto wil stappen zie ik een bruin dier op de weg. Kan even niet thuisbrengen wat het is, maar het toeval wil dat ik mijn telelens op mijn camera heb zitten en ik volg het diertje al fotograferend naar het water. Het blijkt een otter te zijn. Erg gaaf want die heb ik nog nooit in het echt gezien.

Een otter steekt de weg over en rent vlug naar het water.
Een otter steekt de weg over en rent vlug naar het water.

De plek waar we besluiten te lunchen heeft een prachtig uitzicht. Voor onze lunch heb ik lekker bij het ontbijt 2 eitjes meegenomen. Gelukkig is het deze keer goed gegaan want in één van de vorige dagen was het eitje gebutst in mijn jaszak. Helaas was die zacht gekookt. Kun je je voorstellen wat een troep dat geeft.

Het 's ochtends klaar gemaakte luchpakket met een gekookt eitje.
Het ’s ochtends klaar gemaakte luchpakket met een gekookt eitje.
Geen straf om met dit uitzicht te lunchen.
Geen straf om met dit uitzicht te lunchen.

Als we onze lunch, die we overigens pas rond 3 uur nuttigen,  op hebben gaan we richting Eggum. Het is mooi weer en we hopen een mooie zonsondergang vast te kunnen leggen. Ook hier is het weer lekker rustig. Als we de auto geparkeerd hebben lopen we richting het uitkijkpunt. De zon laat het water geel en oranje kleuren. De golven beuken tegen de rotsen. Er is een heerlijke sfeer maar een echt spectaculaire zonsondergang blijft uit. Als de zon onder is genieten we nog van de prachtige sfeer van het “blauwe uurtje”. Moe maar voldaan komen we laat in de middag terug in Mortsund waar we lekker uitrusten van onze dag. Om de volgende ochtend weer fris en fruitig aan de tocht naar Svolvær te beginnen.

Gouden zonnestralen verlichten het water en de rotsen
Gouden zonnestralen verlichten het water en de rotsen
Golven beuken op de rotsen.
Golven beuken op de rotsen.
Het blauwe uurtje.
Het blauwe uurtje.

De afstand naar Svolvær is zo’n 75 km en als je door zou rijden zou je er een uur en 20 minuten over doen om van plek A naar B te komen. Maar ons kennende duurt de reis een stuk langer. Al als we wegrijden uit Mortsund rijden we eerst een klein stukje de andere kant op. Ik wil nog even langs de visrekken en even naar het uitzicht over Mortsund kijken.

Rekken met drogende vissen.
Rekken met drogende vissen.
uitzicht over Mortsund.
uitzicht over Mortsund.

We komen weer op plekken waar we al geweest zijn, maar toch voelt het anders. Het is stralend weer. De sneeuw glinstert in het zonlicht. En onderweg poseert nog even een arend voor ons. Met mijn telelens is hij nog ver weg, maar toch…… Gaaf dat hij mooi een tijdje op een steen blijft zitten.

sneeuwlandschap
sneeuwlandschap
De zeearend blijft zitten zodat ik op mijn gemak een foto's kan maken.
De zeearend blijft zitten zodat ik op mijn gemak een foto’s kan maken.

Graag wil ik nog even naar de kerk van Gimsøy, maar helaas de weg is afgesloten. Er ligt zo’n pak sneeuw dat de weg onbegaanbaar is. Als we de Gimsøystraumen Bru bereiken ligt ook die te stralen in de zon. Het is bijna windstil. Een prachtige gelegenheid om foto’s van de Gimsøystraumen ( het water)  te maken. Het ligt erbij als een spiegel. De bergen reflecteren dan ook super mooi in de het water.

Gimsøystraumen bru in het zonnetje.
Gimsøystraumen bru in het zonnetje.
spiegeling in het water.
spiegeling in het water.

Laat in de middag checken we weer in in het hotel in Svolvær. Nu op de achtste verdieping, met uitzicht naar de andere kant. Als we even wat uitgerust hebben stappen we weer in de auto. Eerst naar Svinøya waar je op de pier uit kijkt op het hotel en daarna willen we kijken of we geluk hebben om het noorderlicht nog een keer te kunnen fotograferen vanaf de molo (pier) van Laukvik.  Daarvoor willen we nog langs Sandsletta om daar te eten. Omdat het zondag is is het restaurant in ons hotel namelijk gesloten. Op Sandsletta aangekomen blijkt ook hier het restaurant gesloten. Het dichtbij zijnde restaurant is in Svolvær waar we net vandaan komen zo’n 30 km terug dus. Als de eigenaresse onze teleurstelling ziet besluit ze om voor ons toch een warme maaltijd te bereiden. En wederom zitten we samen in een verder lege ruimte te eten. Wat een gastvrijheid. Op de pier van Laukvik zien we nog wel het noorderlicht, maar al vrij snel is het weer erg bewolkt. Eenmaal terug in ons hotel is de dag al weer om en duiken we ons bed in om de volgende dag weer uitgerust aan de laatste dag te beginnen.

zicht op ons hotel van Svinøya.
zicht op ons hotel van Svinøya.
Lofoten kathedralen. De rekken waarop de vis te drogen hangt.
Lofoten kathedralen. De rekken waarop de vis te drogen hangt.
zonsondergang Svlovær molo.
zonsondergang Svlovær molo.
Noorderlicht vanaf de molo van Laukvik
Noorderlicht vanaf de molo van Laukvik

Onze laatste nacht in Noorwegen brengen we door in Harstad. Ongeveer 30 km van de luchthaven. Onze weg daar heen gaat via Laukvik en de fjorden van Grunfør en Morfjorden. Hierna bezoeken we Fiskebøl. We nemen een kleine omweg via Gullesfjord. Daarna stoppen we nog ik Karstadholmen om in de loop van de middag weer te arriveren in ons hotel in Harstad.

rijden langs diverse fjorden.
rijden langs diverse fjorden.
wonen aan de voet van de berg.
wonen aan de voet van de berg.
struikje bedekt met sneeuw.
struikje bedekt met sneeuw.
Huis op Kanstadholmen
Huis op Kanstadholmen

En dan zit onze vakantie er weer op. Onze laatste rit naar het vliegveld. We hebben onze koffers ingepakt. Omdat ik echt nog graag een eland wil zien heb ik mijn camera bij de hand in de auto en ja hoor net als vorig jaar, zien we ze in de buurt van het vliegveld. Echt een mooie foto maken kon ik niet, maar ik heb ze gezien. Een uur later stappen we weer in het vliegtuig op weg naar huis.
Toch nog een eland gezien.

Toch nog een eland gezien.

En weer op weg naar huis.
En weer op weg naar huis.

Het was weer een geslaagde vakantie. Mijn griep was nog niet over, maar dat mocht de pret niet drukken. Ik denk dat we ook in de toekomst vast nog eens op de Lofoten terecht zullen komen.

 

 

 

4 gedachten over “Lofoten 2017 (3)”

    1. Dank je Nelleke,
      Het is zo mooi daar dat je bijna niet weet wat je moet fotograferen. Je wilt alles wel op de foto hebben. Omdat er een dik pak sneeuw ligt is alles ook zo sereen zo onaangetast.

  1. Prachtig verslag Hetwie. De verstilling en een zijn met de elementen voel ik door de foto’s heen. Bijzondere plek. Thanks for sharing x

Geef een reactie

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.