Lofoten 2017 (2)

Gezellige rorbu in Mortsund
Gezellige rorbu in Mortsund. We hebben hier uitzicht over het water.

Na een ochtend binnen te zijn gebleven, eerst uitslapen en daarna met een dekbed op de bank  met een goed boek en een lekkere kop thee, trekken we er ’s middags weer samen op uit.
We hebben Haukland beach in de planning. Een onder fotografen druk bezocht strand. Dat blijkt ook als we aan komen rijden. Het weer is echter ronduit slecht en bijna iedereen vertrekt. Wij niet, wij wachten nog een tijdje en dat levert ons de mooiste beelden op als de lucht daarna weer open trekt. Door de vers gevallen sneeuw is het strand maagdelijk wit, wat in mooi contrast staat met de azuur blauwe kleur van het water. Het lijkt bijna onwerkelijk dat de zee zo’n kleur is en wat een verschil met onze noordzeekust.

azuurblauwe zee op Haukland beach.
azuurblauwe zee op Haukland beach.
Dreigende wolken vol met sneeuw.
Dreigende wolken vol met sneeuw.
We laten ons niet door een sneeuwbui weg jagen.
We laten ons niet door een sneeuwbui weg jagen.

Het loopt al tegen de avond als we terug komen bij onze rorbu terugkomen. Die avond is de weersverwachting niet zo heel spannend en besluit ik op tijd naar bed te gaan om zo weer de nodige energie op te doen. Nando heeft die avond een korte tijd een prachtig noorderlicht gezien. Helaas heb ik die gemist. Maar ach, je kunt niet alles meemaken.

Terwijl iedereen warm bij de kachel zit, wandelen wij nog even rond.
Terwijl iedereen warm bij de kachel zit, wandelen wij nog even rond.

De volgende ochtend na het ontbijt laden we onze koffers weer in de auto en gaan onderweg naar onze volgende lokatie.
Via Leknes rijden we naar Storsandes. Het weer is wisselvallig en soms moeten we schuilen voor de sneeuw. Onderweg stoppen we waar het kan om te genieten van alles wat we zien, en genieten doen we weer met volle teugen. In Storsandes Stoppen we op een plek langs de weg. We zien een rots met aalscholvers. Ook zij laten zich door de sneeuw niet afschrikken.

Rots met aalscholvers.
Rots met aalscholvers.

De weg word aangegeven met rode paaltjes met een reflecterend randje. Door de stuifsneeuw zien we de weg soms niet meer en zijn de paaltjes een grote hulp om op de weg te blijven.

De weg aangegeven met rode stokken.
De weg aangegeven met rode stokken.
Myrland
Myrland

Vandaar uit rijden we via Kilan naar het Skagsanden strand in Flakstad. Op dit strand treffen we diverse fotograferende mensen aan. Maar ook hier zijn ze vlug weer vertrokken als er een sneeuwbui naderd. Het strand is dan op een enkeling na leeg. De sneeuw legt een mooi nieuw wit laagje op het strand en alle voorgaande activiteiten zijn vervaagd. Voor ons strekt zich dus een ogenschijnlijk onaangeroerd strand uit.

Skagsanden Beach
Skagsanden Beach
een enkeling waagt zich in de sneeuw.
een enkeling waagt zich in de sneeuw.
Golven in het zand en het water.
Golven in het zand en het water.
Een onberoerd strand
Een onberoerd strand.
De rust als alle mensen zijn verdwenen.
De rust als alle mensen zijn verdwenen.

Als ook wij besluiten te vertrekken zien we op onze weg naar Reine een fietser die de enorme sneeuw trotseert.

Op de fiets door de sneeuw.
Op de fiets door de sneeuw.
Rorbuer in Reine
Rorbuer in Reine

Nadat we ons hebben geïnstalleerd in onze rorbu in Reine, even hebben gerust een hebben gegeten kleden we ons weer dik aan voor de avond. De noorderlicht index is niet erg sterk en het is bewolkt, maar toch wagen we het erop om het noorderlicht te kunnen zien. We rijden hiervoor terug naar Skagsanden beach in Flakstad. Tussen de bewolking door mogen we genieten van het mooie spektakel.

Noorderlicht op Skagsanden beach
Noorderlicht op Skagsanden beach
Tussen de bewolking door zie je het noorderlicht verschijnen.
Tussen de bewolking door zie je het noorderlicht verschijnen.

Op het strand is het ondertussen erg druk met fotografen geworden. Overal zie je lichtjes en koplampen van auto’s verlichten het strand. We besluiten om even door te rijden naar de plek waar we die middag ook gestaan hebben. Het is in ieder geval in de goede richting. Na een tijdje wordt hier de bewolking ook te dik en besluiten we na een vermoeiende dag lekker ons bed op te gaan zoeken voor een goede nachtrust. Mijn griep is nog steeds niet over en ik ben duidelijk oververmoeid.

Koplampen van auto's verlichten het strand.
Koplampen van auto’s verlichten het strand.
Noorderlicht Storsandes
Noorderlicht Storsandes

Ons ontbijt de volgende ochtend nuttigen we in onze rorbu. We hebben deze de vorige avond in het restaurant meegekregen. Het is tenslotte geen hoogseizoen dus is er geen ontbijtbuffet. We krijgen zelfs een pak koffie en een aantal filters die we uiteindelijk onaangeroerd achterlaten omdat je zonder filterhouder niet echt iets kunt.

Ontbijten in de rorbu
Ontbijten in de rorbu

We zitten intussen al weer op donderdag. Onze zesde dag. We hebben het plan opgepakt om naar Å te gaan. Dit is het meest westelijke plekje van de Lofoten. Er wonen zo’n 100 mensen en er is niet veel te beleven maar het uitzicht is er prachtig. Op veel lokaties komen we telkens dezelfde mensen tegen. Busjes japanners en gezelschappen van diverse fotoreizen.  Het sneeuwt vandaag weer flink en hier is het daarom niet druk. De parkeerplaats is nagenoeg leeg. Toch lopen we naar het einde van het pad. Het is maar een half uurtje droog voordat ook wij weer in een sneeuwstorm terecht komen.

Arriveren in Å
Arriveren in Å
Sneeuwbui op komst
Sneeuwbui op komst
fotograferen in de sneeuw. Gelukkig kan de camera hier tegen. Het is vooral poedersneeuw wat je zo weg blaast.
fotograferen in de sneeuw. Gelukkig kan de camera hier tegen. Het is vooral poedersneeuw wat je zo weg blaast.
Als dit ons uitzicht wordt besluiten we ook verder te gaan.
Als dit ons uitzicht wordt besluiten we ook verder te gaan.

Als we Å verlaten gaan we via Hamøy naar de bruggen van Fredvang. In Hamøy blijf ik in de auto zitten. Even opwarmen terwijl Nando de foto maakt die voor hem al een heleboel mensen gemaakt hebben en dat na hem ook nog zullen doen. Iedereen vanaf hetzelfde punt. Op een uitkijkpunt maak ik nog een foto van Ramberg, waarbij het stadje volledig in de schaduw van de berg ligt. De bruggen van Fredvang liggen prachtig. En ik ga op zoek naar een mooie compositie om ze vast te leggen.

Ramberg in de schaduw.
Ramberg in de schaduw.
Bruggen van Fredvang.
Bruggen van Fredvang.

Van hier uit gaan we naar het strand van Yttersand. Het weer wordt steeds slechter en diverse auto’s zijn van de weg geraakt. Als je maar even uitwijkt tussen de rode paaltjes zit je meteen met je auto in de sloot. Dat kun je met dat dik pak sneeuw niet zien. Dus het is uitkijken geblazen.

Een heftige sneeuwbui waarvoor we even stoppen. ( Als je even klikt kun je het filmpje bekijken)
Het strand van Yttersand is prachtig. Mooi blauw water en besneeuwde bergen erom heen. Maar het blijft slecht weer en ik ben inmiddels erg moe waardoor we besluiten dat ik even lekker ga slapen in onze rorbu en Nando even alleen op pad gaat.

Strand van Yttersand.
Strand van Yttersand.
Skagsanden beach.
Skagsanden beach.
Ook hier zien we vaak geen hand voor ogen.
Ook hier zien we vaak geen hand voor ogen.

Ook die avond blijf ik lekker binnen in onze knusse rorbu en na de volgende dag te hebben uitgescheckt beginnen we aan onze “terugreis”. Dit omdat we weer terug gaan naar dezelfde plekken als waar we hiervoor geslapen hebben. De eerstvolgende slaapplek is dus weer Mortsund.  Dit kunnen jullie lezen in mijn volgende blog

 

 

 

 

 

 

 

 

1 gedachte over “Lofoten 2017 (2)”

  1. Een spannende reis en verslag, prachtige foto’s Hetwie. Je zou zoveel blauw inderdaad niet verwachten daar, jullie hebben vast genoten !

Geef een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.