Langs de Ninglinspo

Het is herfst en wat is er buiten dan mooier dan de blaadjes aan de  bomen die van groen veranderen in prachtige tinten, geel, rood en bruin. En wat voor omgeving is hier dan prachtig bij. Wij kozen er afgelopen zondag voor om naar de Ninglinspo in de Belgische Ardennen te rijden. Van hieruit een afstand van zo’n anderhalf uur rijden. Dat is te doen op een dag. Bruc kan er ook lekker vrij rondlopen. Soms moet ie even aan de riem en dat is prima. Het is ook een echte waterrat, en water is daar genoeg te vinden.  De weersvoorspelling is niet al te best en geeft aan dat er af en toe een bui kan vallen. Maar ook dat mag de pret niet drukken. Dus spullen gepakt en regenjas mee. Het is buiten zo’n 8 graden dus ook dat is nog wel te doen.
Hoe verder we in de buurt van onze bestemming komen hoe slechter het wordt, maar eenmaal op de parkeerplaats is het droog. Het is er zelfs druk met auto’s en we wachten even tot we plek hebben.
Vol goede moed beginnen we aan onze wandeling. en al bij de eerste plek waar Nando een foto heeft  gemaakt lunchen we. We waren niet erg vroeg hier en het is inmiddels al één uur.

Even wachten op het baasje.
Even wachten op het baasje.

Hoewel het bos in volle herfstkleuren is getooid zijn de bomen aan het water nagenoeg al hun bladeren al verloren. Ze liggen op de stenen en worden meegenomen door het water.  De kleine watervalletjes lenen zich uitermate voor lange sluitertijd foto’s.

Lange sluitertijden bij Bain des Naïades.
Lange sluitertijden bij Bain des Naïades.
Bladeren blijven hangen op een stokje.
Bladeren blijven hangen op een stokje.
Het licht is mooi De natte stenen zijn bedekt met bladeren.
Het licht is mooi De natte stenen zijn bedekt met bladeren.

Het water staat hoog en de paden zijn behoorlijk nat en glibberig van de modder. Bruc Is helemaal in zijn element. Zelfs met deze temperaturen banjert hij door het water. Hij vind dat helemaal geweldig.  Als we aan het fotograferen zijn wacht hij soms netjes tot hij weer verder mag.

Wachten tot we verder gaan.
Wachten tot we verder gaan.
Koppie onder om een steen te bemachtigen. Wat overigens niet lukt omdat die wel heel erg groot is.
Koppie onder om een steen te bemachtigen. Wat overigens niet lukt omdat die wel heel erg groot is.

Na een kleine twee uur wandelen moeten we echter rechtsomkeer maken. Door de modder glijd ik uit en schuif een stukje naar beneden. Ik heb mijn duim gekneusd en een flinke blauwe plek op mijn been. Ik heb geen zin meer om verder te gaan. Mijn camera heeft een klein modderbad gehad maar is gelukkig verder ongeschonden uit de val gekomen.

Mijn Canon kan wat hebben.
Mijn Canon kan wat hebben.

Onze wandeling was dus van korte duur, maar desondanks hebben we toch een paar leuke foto’s kunnen maken.  De blauwe plekken helen, mijn camera is weer schoon en ik kijk weer uit naar de volgende gelegenheid om foto’s te kunnen maken.

4 gedachten over “Langs de Ninglinspo”

  1. Niet eerder gehoord van de Ninglinspo, terwijl ik toch vaak in/door de Ardennen ben geweest.
    Dus even op de kaart gezocht en het blijkt onder Luik te zijn. Dapper dat jullie in november zo’n wandeltocht ondernemen, al is het voor jullie niet zo ver uit de buurt.

    Leuke foto’s en Bruc heeft overduidelijk ook genoten!

    1. Dank je Nelleke,
      Het was er redelijk druk. Meestal gaan we in de zomer daar “even” kijken, maar met die herfstkleuren is het er erg mooi.

Geef een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.