Toen ik vanmorgen wakker werd, zag het er naar uit dat het een mooie ochtend ging worden. Na een poosje te twijfelen besluit ik toch om met mijn rondje met Bruc de camera mee te nemen. Omdat deze nogal zwaar is hang ik ook mijn rugzak om, waar ik mijn camera aan klik. Voor dat ik het weet ben ik gepakt voor een echte wandeling. Bruc staat al in de gang klaar met een uitdrukking van schiet eens op.
Al als ik net de deur uit ben is het meteen genieten. Het boompje, van de buurvrouw, met de roze bloempjes een winterbloeier straalt al in het zonnetje.
Ik ben nog niet de straat uit en de vogeltjes kwetteren er op los. Ze zijn ze druk met elkaar bezig dat ze mij met mijn grote lens niet eens opmerken. Rustig op mijn gemak kan ik hier dus mooi wat foto’s maken van twee mussen die even voor mij poseren.
Ik loop lekker verder, maar ga de andere kant op dan anders. Ik besluit om een lekker langere wandeling te maken naar een klein natuurgebiedje aan de andere zijde van het kanaal. Onderweg zitten twee duiven heerlijk te tortelen en de ook zie ik her en der al prachtige bloesem.
Heerlijk genieten we van de rust, het zonnetje en de natuur om ons heen. De ijsvogel is jammer genoeg niet thuis. Heb deze al een tijdje niet meer gezien. Maar als we verder het pad aflopen zie ik aan het kanaal prachtig naast elkaar twee aalscholvers zitten. Als ik dichterbij probeer te komen kiezen ze voor de vlucht. Normaal als ze op de lantaarnpalen zitten zijn ze niet zo schuw.
Als we op de terugweg zijn zie ik tegen de groene takken een witte vlek. Door mijn camera zie ik dat het een buizerd is. Ik maak een foto, loop wat dichterbij en maak weer een foto. Dit doe ik totdat ik erg dichtbij ben. De buizerd laat me mijn gang gaan totdat hij op een gegeven moment genoeg van me krijgt, omdraait en even later weg vliegt.
We zij al weer op bijna bij de brug als ik op het water eenden zie. Ik maak wat foto’s, maar zelfs als ik inzoom kan ik niet zien wat voor eenden het zijn. Ik herken ze niet en dat wordt dus thuis “googlen”. Google leert me na het invoeren van de zoekopdracht grijze eend met zwarte snavel, dat het hier gaat om de Krakeend. Ik heb er nog nooit van gehoord.
Als ik weer bijna thuis ben, een kleine anderhalf uur verder, sta ik nog even stil bij het strikje waar ik eerder deze ochtend de musjes gefotografeerd heb. Er zitten nog steeds wat vogeltjes in. Nou nog één foto dan voordat ik naar binnen ga. Ik moet zelfs nog ontbijten en ben bijna toe aan mijn middag rondje. Ik heb afgesproken om een rondje kanaal te lopen. Dus ik ga weer terug naar waar ik net vandaan kwam.
HET ultieme voorjaarsgevoel!