In Limburg ligt bij Herkenbosch het nationaal park de Meinweg. Vandaag besloten we om daar eens naartoe te gaan, hoewel onze bestemming eigenlijk een andere was. Het beslaat een omvang van 18Km² en is erg divers. Bos, heide en vennen zijn er te vinden. We besluiten de paarse route te volgen.
Al snel wijken we van het pad af en volgen een pad wat uitkomt in een gebied waar Schotse hooglanders lopen.
Je word geacht om een veilige afstand van 25 meter in acht te houden. Maar ik geloof dat die dieren niet kunnen lezen. Ze lopen op het pad en zijn niet echt van plan om opzij te gaan. Na wat berichten over wat deze dieren kunnen doen ben ik toch wat angstiger geworden. Vooral omdat Bruc erbij is. Hij gedraagt zich voorbeeldig, maar de stier word toch nieuwsgierig naar hem en ik ben dan ook blij dat we voorbij zijn.
De hooglanders volgen ons op het pad, maar mijn angst is verdwenen. Even later gaan ze van het pad af en stoppen bij een piepklein vennetje om te drinken. Als we even hebben staan kijken vervolgen wij onze weg weer.
Later komen we bij een vennetje waar we van verre de kikkers horen roepen. We ploffen hier even neer en ik wacht op mijn kans om de kleine groene beestjes op de foto te kunnen zetten. Hoewel het vrij droog is lukt het me toch om een natte broek over te houden. Maar ach dit droogt ook wel weer.
Na nog een poosje te hebben gewandeld vervolgen we weer het paarse “pad” en komen we een kleine twee en half uur later weer terug bij de auto waarna we weer op weg gaan naar huis. Ik met mijn ogen dicht met het heerlijke zonnetje op mijn gezicht.
Stoer van je, ik doe het je niet na ;-)). Maar prachtig om te zien die Schotse hooglanders!