Toen ik op de site van het asiel ging kijken zag ik op de foto’s daar niet die hond die ik in werkelijkheid zag. Oh ja. Ze was het het wel maar door verkeerde compositie/ standpunt zag ik een heel ander dier. Ik heb toen aangeboden om nieuwe foto’s te maken om de dieren op een andere manier aan de mensen te presenteren. Want zeg nu zelf, als een hond een kop heeft die 3 maal groter lijkt dan zijn lijfje dan kijk je toch liever verder.
Vandaag waren de katten aan de beurt. Lieve “kattendames” komen een paar keer week gewoonweg kroelen, spelen, knuffelen met de katten. Elk in hun eigen hok. Ze worden dan ook geobserveerd en er wordt van elk beestje een verslag bijgehouden. Ook ik heb me een bij een paar katten in hun verblijf ingesloten. Het viel niet mee in deze kleine, vrij donkere ruimte goede foto’s te maken. Ze vinden me vreemd met mijn grote camera. Zijn nieuwsgierig naar me. Ik krijg kopjes maar soms verstoppen ze zich. Geduld is dan het allerbelangrijkste.
Ik hoop dat mijn “bijdrage” er toe leidt dat meer dieren sneller een forever huisje vinden. Want hoe goed ze het er ook hebben, ze blijven in kooien/ hokken zitten met toch te weinig beweging.
Dana heeft inmiddels haar foreverhome gevonden. ♥
Ik zag het voorbij komen op Facebook. Geweldig nieuws! En wie weet hoe zeer jouw prachtige foto’s daarbij hebben geholpen. Xxx
Wat ben je toch een schat dat je dit doet. Dikke knuffel aan jou! En wat een prachtige plaatjes! Dana staat er al op ‘door jouw lens’, zag ik (op de website van het asiel.)
Super goed initiatief Zussie, trots op je!!