De gebedsdoek van Oma

De gebedsdoek van oma. Ruim 60 jaar oud. Optisch stelt het misschien niet veel voor. Een witte katoenen doek versiert met een oranje borduursel van vissen en christelijke kruistekens. De vissen staan voor Ichthus Jezus Christus zoon van God. Het vissymbool is een christelijk symbool dat gebruikt werd in de eerste eeuwen toen de Kerk vervolgd werd.
Het woord ‘vis’ heeft uiteraard een bijzondere betekenis voor christenen.
Enerzijds waren de apostelen vissers, anderzijds doet het ons denken aan de wonderbare broodvermenigvuldiging in Jn. 6:1-15.
Het vissymbool werd dus door de eerste christenen gebruikt als een geheim teken.

De symbolen op de gebedsdoek.

Mijn oma was een erg gelovige vrouw die een langdurig ziekte bed heeft gehad.
De pastoor kwam op zondag dan altijd even langs om met haar te bidden en de heilige hostie te brengen. Op haar bed lag dan altijd deze gebedsdoek. Tenminste dat heb ik me laten vertellen. Ze is namelijk op de zeer jonge leeftijd van 50 overleden en ik heb haar nooit gekend. Mijn moeder, de jongste van de meiden net 15 jaar oud, heeft hem daarna in haar bezit gekregen. Ik had hem nooit gezien totdat mijn moeder ook al erg jong ziek werd. Ze vroeg me op een dag om deze doek achter uit haar kast te pakken. Het gaf haar een steun en in die tijd. Ik was pas 24 en besefte toen niet wat het voor haar betekende. Toen mijn moeder op 55 jarige leeftijd overleed, heb ik de doek over het altaar gelegd. De oudere zussen die haar allemaal overleefd hebben mompelde over oma’s doek. Ze wisten niet waar die was gebleven. Maar wel waren ze blij dat ie er nog was. En ik kan zeggen, hij was in goede handen.
Nu bijna 23 jaar later heb ik hem weer uit de kast gehaald en met liefde gewassen en ga ik deze bezorgen bij mijn ernstig zieke tante van 81 om haar misschien hier ook troost mee te brengen.
Ik hoop dat ze de rust kan vinden om rustig van ons heen te gaan.