De beverrat

Toen ik zaterdag nog even vlug naar het hondenveldje liep om Bruc te laten plassen, sprak ik Theo, hij vertelde me dat hij die dag otters had gezien. Trots liet hij de foto’s op zijn mobiel zien. Prachtig vind ik dat. Ik….. de beestjesgek

Natuurlijk wil ik dat dan ook zelf ervaren. Theo vertelde me waar hij deze gezien had. Thuis aangekomen ben ik natuurlijk meteen gaan googlen en kwam al snel tot de ontdekking dat het hier niet ging om otters, maar om de beverrat.
Het is geen bever, maar ook geen rat. Het knaagdier wat ook erg goed zwemt is fors gebouwd en heeft knaloranje tanden en een lange dikke staart.Een gezet lichaam met een lange dikke staart.

In het water zijn ze vliegensvlug.

De vrouwelijke familieleden leven in groepjes bij elkaar. Hun eten bestaat uit waterplanten, wortels en wilgenbast. Ook hebben ze graag een zoetwatermossel. In landbouwgebieden doen ze zich ook tegoed aan mais, knolraap en wortelen.Een moeder met haar jong. Een nest telt 2 tot zo’n 9 jonkies.

In ons land is dit dier een exoot, die afkomstig is uit Zuid-Amerika, en vroeger voor de bonthandel gehouden is. Uitgezette en/of ontsnapte exemplaren zijn de voorouders van het nu in het wild levende dieren.

Wij vonden deze schattige beestjes net over de grens. In een park bij een oude burcht vormen ze onderdeel van de entourage. 
Aan de achterzijde van de burcht vind je de watermolen.

Vele mensen komen even kijken, maken een foto of voeren ze zelfs.De worteltjes gaan erin als zoete broodje.

De beestjes zijn absoluut niet bang. Een mevrouw heeft een bos worteltjes bij en voert de beestjes op haar dooie gemak. Als ze even later is vertrokken gaan ze op onderzoek uit. Even staat er zelfs één, tegen de benen van een vrouw, op dezelfde manier als een hondje te schooien. De beverrat heeft echter wat grotere klauwen.Even kijken of er nog wat te halen valt.

Tanden net zo oranje als wortels.
Lekker smullen.

Voor mij is het echt genieten. Hier word ik erg blij van.
Als we later op een terrasje aan het water zitten zeg ik tegen Nando: nu moet er 1 op die boomstam daar gaan zitten. Vrijwel meteen komt er één vlak bij ons zitten. Na een kleine maaltijd voor onze neus, en mij de kans geven nog wat foto’s te maken,  zwemt ze relaxed weer verder.Even een mosseltje eten.

En weg is ze weer.

1 gedachte over “De beverrat”

Geef een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.